عضو : ورود به سیستم |ثبت |ارسال درخواست
جستجو
[اصلاح ] احمد حسن البکر
احمد حسن البکر (عربی: أحمد حسن البکر 'احمد حسن البکر'؛ 1 ژوئیه 1914 - 4 اکتبر 1982) رئیس جمهور عراق بود، از 17 جولای 1968 تا 16 جولای 1979. یکی از رهبران حزب سوسیالیست عرب انقلابی 'حزب آتشین و بعدا حزب بعث بغداد و سازمان منطقه ای آن حزب بعث - منطقه عراق (شاخه ای از حزب حزب بعث)، که به حمایت از تعصب گرایی، ترکیبی از ملی گرایی عرب و سوسیالیسم عرب .
البکر نخستین بار پس از انقلاب 14 جولای که سلطنت را سرنگون کرد، نخستین بار به برجسته شدن رسید. در دولت تازه تاسیس، البکر در بهبود روابط عراق و شوروی نقش داشت. در سال 1959 البکر مجبور شد استعفا بدهد؛ دولت عراق سپس وی را متهم به دخالت در فعالیت های ضد دولتی کرد. پس از بازنشستگی اجباری او، رئیس دفتر نظامی ارتش عراق حزب بعث شد. از طریق این دفتر او توانست اعضای خود را به علت ba'athist از طریق حامی و سرپرستی استخدام کند. عبدالکریم قاسم نخست وزیر در انقلاب ماه رمضان (8 فوریه) سرنگون شد؛ البکر نخست وزیر و بعدا معاون رئیس جمهور عراق در یک دولت ائتلاف باته ناصری منصوب شد. دولت کمتر از یک سال طول کشید و در نوامبر سال 1963 به سر برده شد.
البکر و حزب پس از حزب سوسیالیست حزب بعث حزب از دولت در سال 1963 فعالیت های زیرزمینی را دنبال می کردند و منتقدان حکومتی می شدند. در طی این دوره، البکر به عنوان دبیر کل بخش حزب بعث (رئیس) حزب بعث انتخاب شد و پسر عموی خود، صدام حسین را به عنوان معاون رهبر حزب حزب منصوب کرد. البکر و حزب بعث قدرت را در کودتای سال 1968 به دست آوردند، بعدها به عنوان انقلاب 17 ژوئیه نامگذاری شدند. بعد از کودتای البکر رئیس شورای فرماندهی انقلاب و رئیس جمهور انتخاب شد. او بعدها نخست وزیر شد. صدام، معاون حزب بعث، معاون شورای فرماندهی انقلاب و معاون رئیس جمهور شد و مسئول سرویس های امنیتی عراق بود.
در طول حکومتش عراق شکوفا بود؛ رشد اقتصادی بالا با توجه به قیمت های بالای بین المللی نفت، نقش عراق در جهان عرب را تقویت کرد و سطح زندگی مردم را افزایش داد. اصلاحات ارضی معرفی شد و ثروت به طور مساوی توزیع شد. نوعی اقتصاد سوسیالیستی در اواخر دهه 1970 تحت هدایت صدام ایجاد شد. البکر به تدریج در دهه 1970 قدرت صدام را از دست داد، در حالی که دومین موقعیت خود را در داخل حزب و دولت از طریق خدمات امنیتی تقویت کرد. در سال 1979، البکر از کلیه دفاتر دولتی به دلیل "شرایط سلامتی" استعفا داد و در سال 1982 درگذشت.
[استاندارد زندگی][روحانیون]
زندگی زودهنگام و حرفه ای.1
در جاده به قدرت.2
نخست وزیر: 1963.1.2
زیرزمینی و انقلاب 17 جولای: 1964-1968.2.2
ریاست جمهوری: 1968-1979.3
سیاست داخلی، قواعد محلی.1.3
اقتصاد.1.1.3
سیستم اقتصادی.1.1.1.3
سیاست کشاورزی.2.1.1.3
صنعت نفت.3.1.1.3
استاندارد زندگی.4.1.1.3
کردها.2.1.3
سرکوب.3.1.3
سیاست خارجی.2.3
سقوط و استعفا: 1979.3.3
[بارگذاری بیشتر محتویات ]

Lxjkh 2018@ حق طبع و نشر