جبرگرایی محیطی (همچنین به عنوان جبرگرایی اقلیمی یا جبرگرایی جغرافیایی شناخته شده است) مطالعهی این است که چگونه محیط فیزیکی جوامع و دولتها را نسبت به مسیرهای توسعه خاص مورد توجه قرار میدهد. رویکردهای قرن نوزدهم نشان داد که آب و هوا و زمین به طور عمده فعالیت و روانشناسی انسان را تعیین می کند و با نژادپرستی و نژاد پرستی نهادینه شده مرتبط است. بسیاری از محققان تأکید می کنند که این رویکرد، استعمارگرایی و یورو کانادایی را پشتیبانی می کند و سازمان های انسانی را در جوامع غربی غرقه می کند. جارد دیاموند، جفری هربست و دیگر دانشمندان علوم اجتماعی، در اواخر قرن بیستم احیای این نظریه را به وجود آوردند. این مکتب فکری "جغرافیای محیط زیستی" بررسی می کند که چگونه نیروهای جغرافیایی و محیط زیست بر دولت سازی، توسعه اقتصادی، و نهادها تاثیر می گذارند. [یوروپستریمیسم][تقسیم بندی][قرضه کوچک][اقتصاد کارگری][فقر][نابرابری اقتصادی][کدهای طبقه بندی JEL][اقتصاد آسیا][اقتصاد توسعه][جغرافیای انتقادی][تاریخچه نقشه کشی][جغرافیا و نقشه برداری در اسلام قرون وسطی][جغرافیای چینی][تاریخچه جغرافیا] |