در فلسفه ادراک، واقع گرایی انتقادی، تئوری است که برخی از داده های معنی (به عنوان مثال از ویژگی های اولیه) میتوانند و دقیقا نماینده اشیاء، خواص و رویدادهای خارجی باشند، در حالی که دیگر از اطلاعات معنادار ما (به عنوان مثال ، ویژگی های ثانویه و توهم ادراکی) دقیقا هیچ اشیاء خارجی، خواص و حوادث را نشان نمی دهند. به سادگی، رئالیسم انتقادی یک جنبه وابسته به ذهن دنیای جهان را نشان می دهد که به فهم (و درک) دنیای مستقل ذهنی می رسد.
|