گرتا گاربو، متولد گرتا لویس گاستفسون (سوئدی: [ɡreːta lʊviːsa ɡrojestafsɔn]) (18 سپتامبر 1905 - 15 آوریل 1990)، یک بازیگر زن آمریکایی در سن 1920 و 1930 بود. گاربو سه بار برای جایزه اسکار برای بهترین بازیگر نقش مکمل زن جایزه اسکار را دریافت کرد و در سال 1954 جایزۀ افتخار آکادمی را برای اجرای نمایش های صفحه نمایش و درخشان خود دریافت کرد. در سال 1999، موسسه آمریکایی فیلم، گاربو پنجمین لیست خود را از بزرگترین ستاره های زنانه سینما هالیوود، پس از کاترین هپبورن، بیت دیویس، آدری هپبورن و انگرید برگمن، رتبه بندی کرد.
گاربو کار خود را با نقش ثانویه در فیلم سوئدی 1924 سوپراستار گاستا بریلینگ آغاز کرد. عملکرد او توجه لویی بایر مایر، مدیر اجرایی Metro-Goldwyn-Mayer (MGM) را که او را در سال 1925 به هالیوود آورد، جلب کرد. او فورا علاقه خود را با اولین فیلم سکوت Torrent خود، که در سال 1926 منتشر شد، جلب کرد. یک سال بعد، عملکرد او در Flesh و شیطان، فیلم سوم او، او را ستاره بین المللی ساخته است.
اولین فیلم صحبت گاربو آنا کریستی (1930) بود. بازاریابان MGM مردم را با عبارت فراغت "مذاکرات گاربو" آشفته می کنند. در همان سال او در Romance ستاره دار شد. برای اجرای خود در این فیلم، او اولین جایزه اسکار برای بهترین بازیگر زن را دریافت کرد. (قوانین آکادمی در آن زمان مجاز به یک هنرمند برای دریافت یک نامزد واحد برای کار خود در بیش از یک فیلم بود.) در سال 1932، محبوبیت او به او اجازه داد که شرایط قرارداد او را دیکته کند و او در مورد نقشهایش به طور فزاینده ای انتخاب شود. موفقیت او در فیلم هایی مانند ماتا هاری (1931) و هتل گرند (1932) ادامه یافت. بسیاری از منتقدان و مورخان فیلم عملکرد او را به عنوان محسوس محاربه Marguerite Gautier در کامیل (1936) به عنوان بهترین او را در نظر می گیرند. این نقش او نامزد جایزه اسکار دوم را به دست آورد. کار گاربو به زودی کاهش پیدا کرد، و او یکی از ستاره های بسیاری بود که در سال 1938 به نام Box Office Poison نامگذاری شده بود. او در سال 1938 به کمدی در Ninotchka (1939)، که جایزه سوم جایزه اسکاتلندی را کسب کرد، شکست دوقطعه زن (1941)، او پس از بازی در فیلم بیست و هشت فیلم، در سن 35 سالگی از روی صفحه نمایش بازنشسته شد.
از آن به بعد، گاربو تمام فرصت های بازگشت به صفحه را رد کرد. تبلیغات شل و ول، او زندگی خصوصی را آغاز کرد. گاربو نیز در زندگی بعدی خود یک هنرمند هنری بود؛ مجموعه او، از جمله آثار نقاشان مانند پیر آگوست رنوار، پیر بورنارد و کیس ون دونگ، هنگامی که او درگذشت، میلیون ها دلار ارزش داشت.
[پیر برنارد][جایزه آکادمی افتخاری] |
