واقع گرایی جادویی، واقع گرایی جادویی یا واقع گرایی شگفت انگیز، یک سبک داستان روایت است و به طور وسیع تر هنر (ادبیات، نقاشی، فیلم، تئاتر و غیره) که، در حالی که شامل طیف وسیعی از مفاهیم متفاوتی است، دیدگاه عمدتا واقع بینانه را بیان می کند دنیای واقعی و همچنین اضافه کردن یا نشان دادن عناصر جادویی. گاهی اوقات با اصطلاحات، اسطوره ها، و تمثیل به نام افسون می گویند. "رئالیسم جادویی"، شاید شایع ترین واژه، اغلب به داستان و ادبیات به ویژه اشاره دارد: 1-5 با سحر و جادو و یا فوق العاده ای ارائه شده در تنظیمات به جای دنیای واقعی و یا روحی.اصطلاحات عموما توصیفی و نه به لحاظ شدت دقیق هستند. متیو استراکر واگرایی جادویی را به عنوان "چه اتفاقی می افتد زمانی که یک محیط بسیار دقیق و واقع بینانه با چیزی بیش از حد عجیب و غریب به اعتقاد حمله می کند" را تعریف می کند. بسیاری از نویسندگان به عنوان "واقع گرایان جادویی" طبقه بندی می شوند که اصطلاح و تعاریف وسیع آن را اشتباه می گیرند. رئالیسم جادویی اغلب با ادبیات آمریکای لاتین مرتبط است، به ویژه نویسندگان از جمله مهاجران فرشته آستوریاس، جورج لوئیس بورگز، النا گارو، خوان رولفو، رمولو گالگوس، گابریل گارسیا مارکز و ایزابل آلنده. در ادبیات انگلیسی، نمایندگان اصلی آن شامل سلمان رشدی، آلیس هافمن و نیک جویکین هستند. [افسانه] |